در این مقاله حضور برخی از مهمترین مؤلفه‌های پسامدرنیستی، چون محتوای وجود شناسنامه، عدم انسجام، آمیختن انواع ادبی (ژانرها)، اتصال کوتاه، عدم قطعیت، ابهام، آشفتگی زمان و مکان، بینامتنیت، شیفته گونگی شخصیت، تغییرات راوی و زاویه دید و ... در یک رمان از دکتر سیروس شمیسا، با نام «تاریخ سری بهادران فرس قدیم» با ذکر مستنداتی از متن، اثبات شده است و با توجه به عنصر غالب پسامدرنیسم در این متن، یعنی برجسته شدن محتوای وجود شناسنامه با استفاده از مباحث عرفانی به شکلی تازه و کارکردی (functional) می‌توان گفت این داستان به شیوه‌ای نو و بومی شده و غیرتقلیدی والد حیطه پسامدرنیسم شده است، در عین حال که عناصری از مدرنیسم را نیز در خود دارد؛ از جمله آن چنان که لازمه‌ی عرفان است، مباحث معرفت شناسانه نیز به نحوی تنگاتنگ و غیرقابل تفکیک از مباحث وجود شناسانه در این متن مورد توجه قرار گرفته‌اند.
)