لفظ ترجمه و مشتقات آن در متن‌های لغوی کهن تازی چون: «کتاب العین» خلیل بن احمد فراهیدی، ادیب و لغت شناس بزرگ تازی و استاد سیبویه و نیز استاد بسیاری از ادیبان پیشتاز دیگر، «جَمْهَره اللغه» ابن درید، «مَقایِیس اللغه» احمد بن فارس همدانی «المحْکَم» و «المخصّص» ابن سِیده و کتب نَوادِر لغت عربی چون «النَّوادر فی اللغه» ابوزید سعید بن اوْس انْصاری، «کتاب النَّوادِر» أبی مسْحَل اعْرابی، و «مَجالِس ثَعْلَب» ... نیامده است. واژه «تَرجمان» نخستین و کهنترین واژه‌ای است که از ریشه «رجم» در فرهنگ‌های عربی دیده می‌شود.
حسینی, سیدمحمد. (1376). ترجمه در نخستین سده‌های اسلامی و نقد و بررسی آن به قلم یکی از دانشمندان آن روزگار (جاحظ). متن پژوهی ادبی, 1(2), 51-65. doi: 10.22054/ltr.1997.6648
MLA
سیدمحمد حسینی. "ترجمه در نخستین سده‌های اسلامی و نقد و بررسی آن به قلم یکی از دانشمندان آن روزگار (جاحظ)". متن پژوهی ادبی, 1, 2, 1376, 51-65. doi: 10.22054/ltr.1997.6648
HARVARD
حسینی, سیدمحمد. (1376). 'ترجمه در نخستین سده‌های اسلامی و نقد و بررسی آن به قلم یکی از دانشمندان آن روزگار (جاحظ)', متن پژوهی ادبی, 1(2), pp. 51-65. doi: 10.22054/ltr.1997.6648
VANCOUVER
حسینی, سیدمحمد. ترجمه در نخستین سده‌های اسلامی و نقد و بررسی آن به قلم یکی از دانشمندان آن روزگار (جاحظ). متن پژوهی ادبی, 1376; 1(2): 51-65. doi: 10.22054/ltr.1997.6648
)