انسان موجودی است بسیار حساس که هم از طریق حواس ظاهری خود تحت تأثیر عوامل خارجی قرار می‌گیرد و هم از احوال درونی خود متأثر می‌گردد. به‌عبارت دیگر، هم جسمانیات در نفسانیات وی اثر می‌گذارند و هم نفسانیات او جسمانیاتش را تحت تأثیر قرار می‌دهند. تأثیرپذیری جسمانیات انسان از حالات نفسانی و احوال درونی وی گاه چنان شدید و عمیق است که موجب اختلال و بی‌نظمی در کار برخی از اعضای بدن می‌شود و نارسایی‌هایی را به‌وجود می‌آورد. از جمله این نارسایی‌ها اختلالات گفتاری و رفتاری ناشی از حالات نامتعادل فکری و روانی است.
)