با اینکه تقریباً همه صاحب نظران معتقدند که در زبان فارسی افعال مرکب نسبت به افعال ساده از تعداد و زایایی بسیار بیشتری برخوردارند، ولی در این میان، به آن دسته از افعال که با همکردهای مرکبی مانند قرار دادن، قرار گرفتن، وارد کردن، به عمل آوردن و مواردی از این دست میآیند، توجه چندانی نشده است؛ بر همین اساس در این نوشته به توصیف و بررسی ترکیباتی پرداخته شده است که با همگردهای مرکب قرار دادن و قرار گرفتن در فارسی امروز به کار میروند. برای این منظور پس از بیان مقدمهای کوتاه، برخی نظرات مرتبط با موضوع افعال مرکب معرفی و نقد گردیده است؛ در ادامه پس از در نظر گرفتن افعال قرار دادن و قرار گرفتن به عنوان همکرد مرکب، طبقهبندی چند گانهای براساس صورت، معنا و کاربرد ترکیبات معرفی شده و درباره ی ویژگیهای هر گروه توضیحاتی ارائه میگردد. در پایان نیز با جمع بندی ویژگی دستههای چند گانه و ارائه چند فرض بهعنوان دلایل استفاده از ترکیبات مورد بحث، پیشنهادهایی برای بررسیهای بیشتر مطرح میشود.