زبان، ادب عربی و علوم انسانی بنگلادش

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

با آغاز فرمان روایی مسلمانان در استان بنگال از ابتدای قرن سیزدهم میلادی، قرن هفتم قمری، دستگاه فکری و تعلیم و تربیت اسلامی رایح شده، زبان فارسی و عربی رونق یافت. زبان فارسی رسمی گردید امّا زبان عربی به عنوان زبان دینی تلقی شد. نخستین دانشمند عربی دان قاضی رکن الدین حنفی بخارایی بودکه کتاب امریت کوند Amritkund را از سانسکریت به عربی و فارسی ترجمه کرد. صدها کتاب به فارسی و عربی تألیف گردید و هزاران مدرسه تأسیس شد. به طور کلی رواج زبان فارسی و تعلیم تعلّم زبان عربی از طریق زبان فارسی و دیانت اسلامی، فرهنگ بنگال را از دوره قدیم به عصر جدید انتقال داد. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Language, Arabic Literature, and Islamic Studies in Bangladesh

نویسنده [English]

  • ahmad tamimdari
چکیده [English]

With the beginnin!i, of Moslem reign in Bengal province from the beginning of 131 Century A.D. , equal to 7th Century H.Q., Islamic system of thought and education prevailed over, and Farsi and Arabic came into vogue. Farsi became the formal language, however, Arabic remained the language of religion. Qhazi Rokneddin-e Hanafi Bokhara'i who translated the book "Amrikund" from Sanskrit into Arabic and Farsi, was the first scholar with mastery over the Arabic language. Hundreds of books were written in Farsi and Arabic and thousands of schools were established. Generally speaking, prevalence of Farsi and the teaching of Arabic through Farsi and Islamic religion transferred the culture of Bengal from the ancient to the modern times.