«آفرین پیمان کد خدایی» نام متنی است که در شمار اسناد ازدواج بازمانده از دوران کهن ایران بویژه فرهنگ مزدایی قرار دارد. تا جایی که نگارنده اطلاع دارد در مجموع به جز متون کوتاه که نمی توان مسائل ازدواج را در آنها به دقت بررسی کرد، سه متن بلند بعنوان اسناد ازدواج نمونه، از فرهنگ مزدایی و کهن ایران در دست است که به شرح زیر عبارتند از: نخست «درباره پیمان کدخدایی» تنها با تحریر پهلوی، دیگر، نکاح از روش ایران تنها با تحریر پازند و سوم متن حاضر. متن «آفرین پیمان پهلوی» یکی از مهمترین این سه متن است که از آن هم تحریر پازند و هم تحریر پهلوی در دست است. تحریر پازند آن، صفحات 112-115 از مجموعه «متون پازند» را که آنتیا آن را در سال 1909 در بمبئی منتشر نمود، به خود اختصاص داده است. در سال 1963، دابار در «ترجمه زند خورده اوستا» ترجمه ای را نیز از این متن که برپایه تحریر پهلوی صورت گرفته بود منتشر نمود. این متن که تحریر پازند آن مورد پژوهش قرار گرفته است از ابعاد گوناگونی چون ساختار و قباله های ازدواج، تعهدات زوجین، اختیارات زوجین، مهریه یا میزان پولی که باید به زوجه داده میشد و نیز دعاهای مربوطه دارای اهمیت است.
)