تا سیاستمداران را در باب استفاده شان از "زبان " به چالش بطلبیم اغلب جنین جواب می دهند که شما پرسشگران صرفا دنبال "بازی با معانی" و آشفته ساختن "سبک" و "محتوا"هستید. بااین وجود، خودشان برای ارتباط با رأی دهندگان یا شهروندان به زبان تکیه می کنند: نطق می دهند، خبرگان روابط اجتماعی را به کار می گمارند و در روزنامه ها می نویسند. هر حیات سیاسی، چه استبدادی و چه دموکرات، به درجات خودرا نیازمند عواملی جهت کنترل و نظارت از بیرون می داند و بااین حال، هر نظامی باز چه استبدادی و چه دموکرات باید جهت اطلاع رسانی، اجرای قانون، قانونگذاری، ترغیب مردم و یا عوامل دیگر، با مردم ارتباط داشته باشد.این نوشته، شماری از پیوندهای "زبان" و سیاست را مطرح می سازد.