دیوان آهنگ جاودانه اثر دکتر نادر نظام تهرانی ، شامل سروده هایی است که در آن ذوق شاعرانه ، در قالب واژگانی سرشار از شوق به طبیعت و انسان لبریز شده و منتقد کوشیده است تصاویر بدیع و صادقانه اثر را به نقد بکشد و هماهنگی و همسویی اشعار را نشان دهد. شعر راستین خیال انگیز است و ژرف نگر ، بافتی بدیع دارد و تصاویری زیبا وجذاب _ و بازتایی است از اندو، و شادمان آدمیان ،شعری از این دست ، به همراه اندیشه ها واحساسات شاعر، همواره مانا وجاودانه خواهد ماند. دیوان د آهنگ جاودانه راخواند. ، و براستی همان تآثیری را برمن نهاد ، که شعر راستین بر روح و جان انسان می نهد ، با درنگ در تصاویر و اندیشه و مضامین آن و آگاهی ژرف و عمیقی که دریای جای آن زبانه می کشید سر مست شدم ، این سخن نه از سر تمجید وستایشگری است ، بلکه توصیفی است صادقانه که جز مدعیان خود پسند ، کسی را یارای انکار آن نیست . شاعر )) آهث شر جاودانه (، دلی بزرگ دارد که در پهنه هستی در این طبیعت بی پایان ، ذوب گشته است . در گل خیره می شود ، با پروانه نجوا می کند ، و آوای او ، حرف دل گلها و پروانه ها است، و آنها بازتاب اویند ، وی در قصیده د قطره `(، می گوید _ ای پروانه های چمنزارها،چه بسیار عطر گلها را سرمست ، از باذ: چشمه ها نوشیدیم.
)