از دلخوشیها و سرگرمیهای همیشگی مردم ایران که عموماً اهل هنر و ادب هستند جمع آوری و گلچین اشعار شاعران و ترتیب سفینه های شعر از قدیمیترین زمان تاکنون بوده است. ایرانیان به واسطه دارا بودن ذوق طبیعی و استعداد سرشار در شعر و شاعری همواره علاقه مند و دلبسته سخن منظوم بوده اند و آنچه را می خواسته اند و آرزو داشته اند از دریچه چشم شاعر و سخن زرین او دیده و شنیده اند و کعبه آمال خود را در شعر خلاصه کرده اند. به این جهت امروز ما میراث دار یکی از عالی ترین تراوشهای ذهن و ذوق بشری و والاترین ارزشهای تمدن ایرانی هستیم.
جنگ ها و سفینه های شعر فارسی نشانه های علاقه مفرط مردم به انتخاب اشعار گزیده و ناب است. بیشتر گردآورندگان این گزیده آثار یا خود شاعر بوده اند و یا علاقه مند شعر و در مجامع و محافل ادبی شرکت می جسته اند. تذکره های شعر فارسی نمونه دیگر اینگونه رویکرد به شعر می باشد.
)