آق اولی، حسام العلماء. (1340). دُرَر الأدب. تهران: شرکت سهامی طبع کتاب.
ابن‌المعتز، عبدالله. (1402ق.). البدیع. به کوشش کراتشقوفسکی. بیروت: دارالمسبة.
انوری، حسن و حسن احمدی گیوی. (1367). دستور زبان فارسی. چ1. تهران: انتشارات فاطمی.
انوری، اوحدالدین. (1372). دیوان انوری. به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی. چ3. تهران: علمی و فرهنگی.
التفتازانی، سعدالدین مسعود. (1426ق.). کتاب المطول. شرح تخلیص المفتاح. دمشق: الأزهریة للتراث.
حیدری، علی. (1389). «نقد و بررسی کتاب شاخ نبات حافظ». فصلنامة علوم ادبی. ش 5. ص 199ـ216.
خطیب قزوینی، محمدبن عبدالرحمن. (1997م.). التلخیص فی علوم البلاغة. بیروت: دارالکتب العلمیة.
خیام‌پور، عبدالرسول. (1388). دستور زبان فارسی. چ14. تهران: ستوده.
دادبه، اصغر. (1372). «توازی معنایی در ایهام‌های حافظ». حافظ‌شناسی. به کوشش سعید نیاز کرمانی. ج 15. تهران: پاژنگ.
ــــــــــــــ . (1368). «نزهتگه ارواح». کیهان فرهنگی. ش 62. ص 38ـ41.
دهخدا، علی‌اکبر. (1377). لغت‌نامه. چ2.تهران: انتشارات دانشگاه.
راستگوفر، سید محمد. (1370). «ایهام در شعر فارسی». مجله معارف. د 8. ش 1. صص 37ـ83.
ـــــــــــــــــــــــــــ . (1383). «مهندسی سخن در سروده‌های حافظ». فصلنامة پژوهش‌های ادبی. ش 3. صص 65ـ82.
رجایی، محمدخلیل. (1362). معالم البلاغه. شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز.
ساوجی، سلمان. (1389). کلیات سلمان ساوجی. مقدمه و تصحیح عباسعلی وفایی. چ1. تهران: سخن.
سجادی، سید ضیاء‌الدین. (1351). «ایهام و تناسب در شعر خاقانی و شعر حافظ». مجلة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران. س10. ش 80 . صص 95ـ110.
سعدی، مصلح‌الدین. (1388). کلیات سعدی. به سعی و اهتمام محمدعلی فروغی. چ2.تهران: اردیبهشت.
سکاکی، ابویعقوب یوسف. ( 1937م.). مفتاح العلوم. قاهره: بی‌نا.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1391). رستاخیز کلمات. چ1. تهران: نشر سخن.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ . (1368). موسیقی شعر. چ2. تهران: آگاه.
شمیسا، سیروس. (1388). یادداشت‌های حافظ. چ1. تهران: نشر علمی.
ـــــــــــــــــــ . (1381). نگاهی تازه به بدیع. چ14. تهران: نشر فردوس.
غنی‌پور ملکشاه، احمد و سیده سودابه رضازاده بابی. (1384). «ایهام و گونه‌های آن در قصاید خاقانی». نامة پارسی. د10. ش1. صص 37ـ56.
فخرالدین رازی، محمد. (1317ق.). نهایة الإیجاز فی درایة الأعجاز. قاهره: بی‌نا.
فرشیدورد، خسرو. (1375). گفتارهایی دربارة دستور زبان فارسی. چ1. تهران: امیرکبیر.
فرید، طاهره. (1376). ایهامات حافظ. چ1. تهران: نشر طرح نو.
فشارکی، محمد. (1379). نقد بدیع. تهران: سمت.
فقیه کرمانی، خواجه عمادالدین. (1348). دیوان عماد فقیه کرمانی. به تصحیح رکن‌الدین همایون‌فرخ. تهران: سینا.
قیس رازی، شمس‌الدّین محمد. (1373). المعجم فی معاییر أشعار المعجم. به کوشش سیروس شمیسا. تهران: انتشارات فردوس.
کزازی، میرجلال الدین. (1381). زیباشناسی سخن فارسی. تهران: انتشارات کتاب ماد.
گرکانی، حاج محمدحسین. (1377). ابدع البدایع. به اهتمام حسین جعفری. تهران: انتشارات احرار.
اللادقی، محمدطاهر. (1425ق.). المبسط فی علوم البلاغه. به کوشش ابراهیم محمد طاهر. چ1. بیروت: نشر العصریة.
مرتضوی، منوچهر. (1365). مکتب حافظ. پیوست چ2. تهران: انتشارات توس.
ملاح، حسینعلی. (1363). حافظ و موسیقی. چ2. تهران: انتشارات هنر و فرهنگ.
النویری، شهاب‌الدین احمد. (بی‌تا). نهایة الأرب فی فنون الأدب. قاهره: دار الکتب.
واعظ کاشفی، کمال‌الدین حسین. (1369). بدایع الأفکار فی صنایع الأشعار. ویراستة دکتر میرجلال‌الدین کزازی. تهران: انتشارات نشر مرکز.
وحیدیان کامیار، تقی. (1379). بدیع از دیدگاه زیبایی‌شناسی. تهران: انتشارات دوستان.
وحیدیان کامیار، تقی و غلامرضا عمرانی. (1386). دستور زبان فارسی1. چ10. تهران: سمت.
وطواط، رشیدالدین. (1362). حدائق السحر فی دقائق الشعر. تصحیح عباس اقبال آشتیانی. تهران: انتشارات طهوری و سنائی.
وفایی، عباسعلی. (1391). دستور تطبیقی. چ1. تهران: نشر سخن.
همایی، جلال‌الدین. (1370). فنون بلاغت و صناعات ادبی. تهران: انتشارات نشر نیما
)
