آیتاللّهی، حبیبالله. ( 1377). « رنگ». کیهان فرهنگی. ش 144. صص 44ـ51.
اسماعیلپور، ابوالقاسم. (1377). اسطوره، بیان نمادین. چ1. تهران: سخن.
افلاکی، شمسالدّین احمد. (1375). مناقبالعارفین. به کوشش تحسین یازیجی. چ 3. تهران: دنیای کتاب.
امامی جمعه، سیّد مهدی و محسن حسنزاده فروشانی. (1392). «جلوههای نور و رنگ در کشفیات عرفانی و تحلیلات روانشناختی». ادیان و عرفان. ش 8. صص 1ـ21.
امینی لاری، لیلا و سیّد مهدی خیراندیش. (1392). «جلوههای نمادین رنگ در ادب عرفانی». ادبیات عرفانی. ش 9. صص 7ـ42.
ایتن، یوهانس. (1384). عناصر رنگ. ترجمة بهروز ژالهپرست. چ 6. تهران: عفاف.
بیهقی، ابوالفضل. (1389). تاریخ بیهقی. تصحیح، توضیحات و تعلیقات محمّدجعفر یاحقّی. چ 3. تهران: سخن.
پورحسینی، مژده. ( 1384). معنای رنگ. چ 1. تهران: هنر آبی.
پورعلیخان، هانیه. (1380). دنیای اسرارآمیز رنگها. چ 1. تهران: هزاران.
پورنامداریان، تقی. (1388). در سایة آفتاب (شعر فارسی و ساختشکنی در شعر مولوی). چ 3. تهران: سخن.
حجّتی، محمّدامین. ( 1383). اثر تربیتی رنگ. ج 1. قم: جمال.
حسنلی، کاووس و لیلا احمدیان. (1386). «کارکرد رنگ در شاهنامة فردوسی». ادبپژوهی. ش 2. صص 144ـ165.
دی، جاناتان و تایلو لسکی. (1387). روانشناسی رنگ.ترجمة مهدی گنجی. چ 1. تهران: ساوالان.
سان، هوارد و دوروتی. (1378). زندگی با رنگ. ترجمة نغمه صفّاریان. چ 1. تهران: حکایت.
شایگان، داریوش. (1384). هانری کربن؛ آفاق تفکّر معنوی در اسلام ایرانی. ترجمة باقر پرهام.تهران: فرزان.
شفیعیکدکنی، محمّدرضا. (1375). صورخیال در شعر فارسی. چ 6. تهران: آگاه.
شمیسا، سیروس. (1382). سبکشناسی شعر. چ 9. تهران: فردوس.
ــــــــــــــــــ . (1377). فرهنگ اشارات. چ 1. تهران: فردوس.
شمیسا، سیروس و پرستو کریمی. (1384). «سبک شخصی حافظ در رنگآمیزی تصاویر شعری». زبان و ادب (متنپژوهی). ش 25. صص 103ـ118.
شوالیه، ژان و آلن گربران. (1378). فرهنگ نمادها. ترجمة سودابه فضایلی. چ 1. تهران: جیحون.
فرزان، ناصر. (1377). تاریخ تحوّل هنر و صنعت رنگ در ایران و جهان. چ 1.تهران: تهران.
فرهادی، روان. (1376). معنی عشق در نزد مولانا. چ 2. تهران: اساطیر.
کارکیا، فرزانه. (1375). رنگ، نوآوری و بهرهوری. چ 1. تهران: دانشگاه تهران.
کاشفی سبزواری، واعظ. (1350). فتوّتنامة سلطانی. به اهتمام محمّدجعفر محجوب. چ 2. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
کربن، هانری. (1379). انسان نورانی در تصوّف ایرانی. ترجمة فرامرز جوهرینیا. تهران: گلبان.
کوپر، جی سی. (1379). فرهنگ مصوّر نمادهای سنّتی. ترجمة ملیحه کرباسیان. چ 1. تهران: فرشاد.
لوچر، ماکس. (1373). روانشناسی رنگها. ترجمة منیرو روانیپور. چ 4. تهران: آفرینش.
محمّدی آسیابادی، علی. (1387). هرمنوتیک و نمادپردازی در غزلیات شمس. چ 1. تهران: سخن.
مولوی، جلالالدّین محمّد. (1376). کلّیات شمس تبریزی. مقدمة بدیعالزّمان فروزانفر. چ 14. تهران: امیرکبیر.
ــــــــــــــــــــــــــــــ . (1385). فیه ما فیه. تصحیح بدیعالزّمان فروزانفر. تهران: امیرکبیر.
نیکوبخت، ناصر و سیّدعلی قاسمزاده. (1384). «زمینههای نمادین رنگ در شعر معاصر».نشریة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان. ش 18، صص 209ـ238.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ . (1387). «سمبلیسم نور و رنگ در عرفان ایرانیـ اسلامی». مطالعات عرفانی. ش 8. صص 183ـ212.
هانت، رولاند. (1378). هفت کلید رنگدرمانی. ترجمة ناهید ایراننژاد. چ 1. تهران: جمالالحق.