زندان زبان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

.

چکیده

زبان مهم ترین ابزار بیان دریافت های انسان است و برای رسیدن به جهان اندیشۀ انسان- جز در موارد بسیار استثنایی- غیر از زبان راهی وجود ندارد. اما با این حال، گاهی دریافت های انسان آن چنان گسترده و پیچیده می شوند که زبان از حمل آنها در می ماند و نمی تواند آنها را به بیان درآورد. در این صورت، زبان که راهی برای رهایی اندیشه های انسان از زندان ذهن اوست، خود به زندان دیگری بدل می شود که اندیشه های آدمی در آن به بند می افتد و انسان ناگریز می شود، برای رهایی از زندان زبان به گریزگاههای گوناگونی روی آورد. یکی از این گریزگاه ها ادبیات است. شاعر یا نویسنده در گریز از دریافت های خود کمک می گیرد که زبان در بیان آنها نمی تواند او را یاری کند؛ به عبارت دیگر، ادبیات با استفاده از روشهای گوناگونی که در علوم ادبی بررسی می شوند، با دخل و تصرف در زبان دیوارهای ستبر این زندان را فرو می ریزد و زبان را شایستۀ بیان فعالیت های عالی ذهن می سازد. ادبیات تصرف خود را از کوچک ترین عضو خانوادۀ زبان یعنی واکها (صامت ها و مصوت ها) آغاز می کند و دامنۀ این تصرف را تا کل یک اثر گسترش می بخشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Language as a prison

نویسنده [English]

  • mohamadhasan hasanzadeh
چکیده [English]

Language is man's most important perceptive devices . Except for rare casos, language is the only means which leads to man's thoughts. Yet at times man's perception is so intricate, complicated and vast that language fails to reflect it, and that is where langugc which used tu release ones ideas from the prison his or mind will yet turnin to another prison confining one's thought. At such moments man has to seek some other ways inorder to escape chains of the language, and resorting to literature is considcres to be one such \Vay. Running away from the Jimitatios imposed by language, the poet or the author turns to literature to convey that part of his perception or emotions language failed to represent. In other words,making use of diffrent litrerary approaches and methals as well destray the manipulatiny the language prison making it possible to express the magniricant mental acuities . The grasp of literature ranges from the tiniest parts of language that is phones (consonants/vowels) to the full range of a literary work.