Decoding Two Legends of Nezami’s Seven Domes Based on the Myth of Creation

Document Type : Research Paper

Authors

Abstract

Nezami’s works, especially ‘Seven Bodies’, contain messages and concepts emerging from his individual and collective unconsciousness reflected in symbolical and mysterious expressions. This literary trend has emerged from his deep mythological understanding manifested in the form of stories that impose on the reader an experience of wonder and timelessness. This article aimed at demonstrating Nezami’s mindsets which have mythological tenets in their innermost aspects. The analysis was based on a mythological approach with a focus on the myth of creation an and the myth of circle. The study was an attempt to explore myterious and interpretive meanings of issues such as the myth of tree, the myth of immirtality (staying in heaven for a day and night), and the main reason for Adam’s fall. The findings of this study provides a new understanding of the two legends of Black Dome and Turquoise Dome in the narrative structure of the myth of creation.

Keywords


قرآن کریم.
احمدنژاد، کامل. (1369). تحلیل آثار نظامی گنجوی. تهران: انتشارات علمی.
افلاطون. (1389). ضیافت. ترجمة محمّدابراهیم امینی‌فرد. چ 4. تهران: نیل.
الیاده، میرچا. (1362). چشم‌اندازهای اسطوره. ترجمة جلال ستّاری. تهران: توس.
ـــــــــــ . (1390). اسطورة بازگشت جاودانه. ترجمة بهمن سرکاراتی. چ 1. تهران: قطره.
ـــــــــــ . (1391). اسطوره و واقعیّت. ترجمۀ مانی صالحی علاّمه. تهران: کتاب پارسه.
بزرگ بیگدلی، سعید و دیگران. (1381). «نمادهای جاودانگی؛ تحلیل و بررسی نماد دایره در متون دینی و اساطیری». گوهر گویا. د 1. ش 1. صص 79ـ97.
بهگود گیتا. (1374). ترجمة محمّدعلی موحّد. تهران: شرکت سهامی انتشارات خوارزمی.
پورنامدایان، تقی. (1390). عقل سرخ. تهران: سخن.
پورخالقی چترودی، مهدخت. (1387). ارزش‌های فرهنگی و نمادین درخت در شاهنامه. چ 2. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
جلالی مقدّم، مسعود. (1384). آیین زروانی؛ مکتب عرفانی فلسفی زرتشت بر مبنای اصالت زمان. تهران: امیرکبیر.
دادگی، فرنبغ. (1380). بندهشن. گزارش مهرداد بهار. چ 2. تهران: انتشارات توس.
دوبوکور، مونیک. (1373). رمزهای زنده‌جان. ترجمة جلال ستّاری. تهران: نشر مرکز.
رازی، نجم‌الدّین عبدالله. (1386). مرصادالعباد مِن المبدأ إلی المعاد. به اهتمام محمّدامین ریاحی. چ 12. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
زنر، رابرت چارلز. (1377). تعالیم مغان. ترجمة فریدون بدره‌ای. تهران: انتشارات توس.
ستّاری، جلال. (1362). اسطوره و رمز در اندیشة میرچا الیاده. تهران: نشر مرکز.
ـــــــــــــ . (1376). اسطوره در جهان امروز. چ 1. تهران: نشر مرکز.
شایگان، داریوش. (1371). بُت‌های ذهنی و خاطرة ازلی. چ 2. تهران: امیرکبیر.
فردوسی، ابوالقاسم. (1385). شاهنامه. به کوشش سعید حمیدیان. چ 7. تهران: نشر قطره.
فریزر، جیمز. (1383). شاخة زرّین. ترجمة کاظم فیروزمند. تهران: آگاه.
کاشانی، عزّالدّین محمود. (1389). مصباح الهدایة و مفتاح الکفایة. تصحیح جلال‌الدّین همایی. تهران: زوّار.
کتاب مقدّس (عهد عتیق و عهد جدید). (1367). ترجمة فاضل‌خان گروسی همدانی. تهران: اساطیر.
کمبل، جوزف. (1386). قدرت اسطوره. ترجمة عبّاس مخبر. چ 4. تهران: قطره.
کوپ، لارنس. (1384). اسطوره. ترجمة محمّد دهقانی. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
کوپر، جی. سی. (1379). فرهنگ مصوّر نمادهای سنّتی. ترجمة ملیحه کرباسیان، تهران: فرشاد.
کزازی، میرجلال‌الدّین (1390)،رؤیا، حماسه، اسطوره. تهران: مرکز
منشی، ابوالمعالی نصرالله. (1383). کلیله و دمنه. تصحیح مجتبی مینوی. چ 25. تهران: امیرکبیر.
مولوی، جلال‌الدّین محمّد. (1383). مثنوی معنوی. بر اساس چاپ رینولد نیکلسون. چ 2. تهران: انتشارات مجید.
نظامی گنجوی، الیاس‌بن یوسف. (1362). خمسة نظامی. به اهتمام حسن وحید دستگردی. تهران: امیرکبیر.
ـــــــــــــــــــــــــــــ . (1376). هفت پیکر. با تصحیح و حواشی حسن وحید دستگردی. به کوشش سعید حمیدیان. تهران: نشر قطره.
هامیلتون، ادیت. (1387). افسانه‌های بی‌زمان. ترجمة پریرخ صنیعی. تهران: انتشارت روشنگران.
یلایافه، آنی. (1389). «نمادگرایی در هنرهای تجسمی». انسان و سمبول‌هایش. ترجمة محمود سلطانیّه. چ 7. تهران: دیبا.