TY - JOUR ID - 8771 TI - ساختار رمانس های منثور فارسی JO - متن پژوهی ادبی JA - LTR LA - fa SN - 2251-7138 AU - الفت فصیح, سمیه AU - احمدی دارانی, علی اکبر AU - مالمیر, تیمور AD - دانش‌آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران AD - دانشیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران AD - استاد، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 24 IS - 86 SP - 29 EP - 53 KW - رمانس منثور KW - ساختارگرایی KW - اسطوره‌واج KW - آیین پاگشایی KW - ژرف‌ساخت DO - 10.22054/ltr.2018.32331.2282 N2 - در میان متون ادب فارسی، هفت رمانس­ منثور وجود دارد که مربوط به دوره­های مختلف تاریخی است. اختلاف زمانی در روایت هر رمانس، حجم زیاد و نیز گستردگی جغرافیایی این متون، روساخت آن‌ها را متنوع ساخته است؛ این تنوع و تفاوت در شیوة روایت رمانس‌ها، ارتباط تنگاتنگی با تحوّلات فکری و فرهنگی در جامعة ایران داشته، با این حال، الگویی ثابت در ساختار اسطوره‌ای رمانس‌ها حفظ شده است. در این مقاله براساس الگوی ساختارگرایی لوی استروس، کمینه‌های روایی رمانس‌های‌ منثور فارسی را استخراج و ساختار آن­ها را بررسی کرده­ایم. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهدکه ساختار اصلی این متون مبتنی بر آیین پاگشایی یا آشناسازی قهرمانی است. قهرمان با انگیزه‌ای که عموماً جست‌وجوی معشوق است، از خانه دور می‌شود و سفری طولانی با تحمل انواع سختی‌ها در پیش می‌گیرد؛ آزمون‌هایی دشوار از سر می‌گذراند و درنهایت با پیروزی بر دشمنان و به دست آوردن خواسته به خانه برمی‌گردد. با بررسی تطبیقی داستان‌ها می‌توان ژرف‌ساخت مشترک آن‌ها را که میل به جاودانگی و کمال است، بازیابی کرد. UR - https://ltr.atu.ac.ir/article_8771.html L1 - https://ltr.atu.ac.ir/article_8771_15766e8c5ef5349c046f3474ee98b1f4.pdf ER -