TY - JOUR ID - 13009 TI - واکاوی خوانش تصویری آفتاب از گزارۀ انسان کامل در مثنوی مولانا و داستان‌های سهروردی JO - متن پژوهی ادبی JA - LTR LA - fa SN - 2251-7138 AU - حق شناس, مریم AU - اسپرهم, داوود AD - دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران AD - استاد، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 26 IS - 92 SP - 31 EP - 57 KW - آفتاب KW - انسان کامل KW - تصویر KW - مولوی KW - سهروردی DO - 10.22054/ltr.2021.55495.3196 N2 - مهم‌ترین مضامین آثار عرفانی، تصاویر معرفتی است که از آبشخور اسطوره و فلسفه نشأت گرفته‌اند. تصویرها به دلیل پیوند ذاتی که با مفاهیم دارند، نقش حیات معنوی عارف را ایفا می‌کنند. یکی از این تصاویر «آفتاب» است که به عنوان یک کلان استعاره در مثنوی و یک اسلوب فکری در آثار سهروردی مطرح است. در حقیقت این جستار با دو عامل سروکار خواهد داشت؛ ابتدا، رمزگشایی از اندیشۀ حاکمی است که پشتوانۀ آفرینش تصویر «آفتاب » برای مفهوم «انسان کامل» به شمار می‌رود و دیگری، بررسی چگونگی خلق تصاویر واحد برای معانی متعدد یا مفاهیم واحدی که در هیأت تصاویر گوناگون ظهور می‌یابند. یکی از پاسخ‌های احتمالی بدان، متأثر بودن «فهم» از «حالات و موقعیت‌»های گوناگونی است که انسان با قرار گرفتن در آن‌ها به ادراک متفاوتی نائل می‌آید و در نتیجه، این فهم‌های متفاوت در شکل تصاویر متنوع، ممثل می‌شوند. UR - https://ltr.atu.ac.ir/article_13009.html L1 - https://ltr.atu.ac.ir/article_13009_3e5fa708fe96e6a77505642fec51de14.pdf ER -