یکی از نخستین مکتب های ترجمه شناسی اروپا مکتب لایپزیک است. پیروان این مکتب ترجمه شناسی را شاخه ای از زبان شناسی و نوعی زبان شناسی کاربردی تلقی می کردند و معتقد بودند ترجمه شناسی باید از روش های کاملا علمی استفاده کند. آنها دیدگاه های سنتی را در مورد ترجمه ساده انگارانه می دانستند و بر آن بودند که برای تحقیق در این حوزه باید از روش های رایج در علوم دقیق، به ویژه ریاضیات و منطق استفاده کرد. بخش اعظم نظرات پیروان این مکتب در اصل به زبان آلمانی نوشته شده و آنچه از آن به جهان انگلیسی زبان ترجمه شناسی راه یافته عمدتاً به صورت ترجمه انگلیسی است. پیروان این مکتب ، مطالعات خود را صرف مسائل ترجمه متون علمی و فنی کردند و مهمترین موضوعی که به آن پرداختند، موضوع معادل در ترجمه بود. از آن میان کاده (۱۹۶۸) معادل را از لحاظ تطابق واژگانی بررسی کرد و برای آن چهار نوع قائل شد: ۱- معادل مطلق : این معادل زمانی پدید می آید که کلمه ای در زبان مقصد از لحاظ تمام مؤلفه های معنایی با کلمه ای در زبان مبداً برابر باشد. این امر غالباً در مورد اصطلاحات علمی معیار صدق می کند.