%0 Journal Article %T پژوهشی در نامه‌های شاهنامه‌ی فردوسی %J متن پژوهی ادبی %I دانشگاه علامه طباطبائی %Z 2251-7138 %A صحرائی, قاسم %D 2012 %\ 02/20/2012 %V 15 %N 50 %P 133-157 %! پژوهشی در نامه‌های شاهنامه‌ی فردوسی %K شاهنامه فردوسی %K نامه %K اجزای نامه %K موضوع نامه %K مهرکردن نامه %K کارکرد نامه %R 10.22054/ltr.2012.6567 %X در شاهنامه‌ی فردوسی، نامه به عنوان یکی از وسایل برقراری ارتباط و انتقال پیام، کاربرد و اهمیت فراوانی دارد. در این مقاله نامه‌های شاهنامه از جهت سطوح ارتباطی به سه دسته: بالادست به زیر دست، زیردست به بالادست و نامه‌ی همتایان به هم، تقسیم شده است. همچنین اجزا و ارکان تشکیل دهنده‌ی نامه‌ها که معمولاً به تناسب موضوع و مخاطب متفاوت بوده و چگونگی آغاز و انجام آن‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر این، از مطالبی که فرستندگان پیش از شروع نامه و پس از ختم آن می‌آورده‌اند و نیز ذکر فرستنده و مخاطب، مهر کردن نامه و موضوع و کارکرد نامه‌ها در شاهنامه سخن گفته شده است. هدف اساسی ما در این مقاله آشنایی با پیشینه‌ی نامه و نامه نگاری در ایران پیش از اسلام و تحلیل نامه‌های شاهنامه در جهت الگوگیری از آن‌ها در مکاتبات امروز است. با توجه به آنکه نامه‌های شاهنامه در بر گیرنده‌ی راه و رسم مکاتبات در ایران پیش از اسلام است، توصیف و تبیین و تحلیل آن‌ها می‌تواند در بهتر شدن شیوه‌های نامه نگاری مفید واقع شود. %U https://ltr.atu.ac.ir/article_6567_c04a82231ac49e6b3f97dac2358882a6.pdf