%0 Journal Article %T بررسی و تحلیل دو مجموعه جدید اشعار نیما یوشیج («نوای کاروان» و «صدسالِ دگر») بر اساس تئوری‌های او درباره شعر و شاعری %J متن پژوهی ادبی %I دانشگاه علامه طباطبائی %Z 2251-7138 %A مرادی, آزیتا %A تدینی, منصوره %A پاکدل, مسعود %A منصوری, سیما %D 2023 %\ 09/23/2023 %V 27 %N 97 %P 337-366 %! بررسی و تحلیل دو مجموعه جدید اشعار نیما یوشیج («نوای کاروان» و «صدسالِ دگر») بر اساس تئوری‌های او درباره شعر و شاعری %K نیما یوشیج %K نوای کاروان %K صدسال دگر %K عینیت و ذهنیت %K هارمونی %K شعر معاصر %R 10.22054/ltr.2021.57367.3244 %X «صدسال دگر» و «نوای کاروان» دو مجموعة منتشر شدة تازه­ای است که به همت فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی از میراث نیما یوشیج چاپ ‌شده است. تئوری­های نیما یوشیج دربارة شعر و شاعری در مجموعه­های چاپ شدة پیشین او آمده است و سیر تحولات شعری او را می­توان ترسیم کرد؛ با این وجود بسیاری از اشعار دیگر نیما یوشیج در این دو دفتر اخیر وجود دارند که در تحلیل روند تحولات شعری او بسیار حائز اهمیت­اند. در پژوهش حاضر با در نظر گرفتن مهم­ترین نظریات نیما از جمله توجه به سمبلیسم، دکلماسیون و روند طبیعی کلام، الگوی وصفی و روایی، عینیت و ذهنیت، هارمونی و استحاله به بررسی این دو مجموعه پرداخته­ایم. نتایج نشان می­دهد که نیما برای رسیدن به سمبلیسم علاوه بر ادبیات غرب به ادبیات کلاسیک خصوصاً «تمثیل» و «نمادهای عرفانی» علاقة زیادی نشان می­دهد. علاوه بر ساختار نمایشی، نیما از ظرفیت «روایت» و «داستان» برای بیان مطالب خود استفاده می­کند و تلاش می­کند تا با طبیعت درآمیزد و برخلاف شعر کلاسیک، توصیفی عینی و بیرونی از آن ارائه بدهد. نیما شعر کلاسیک را دارای وحدتی اندام‌وار نمی­بیند و تمام عناصر شعر را در راستای ایجاد یک ترکیب هماهنگ که آن را «هارمونی» و «فرم» می­نامد، قرار می­دهد. %U https://ltr.atu.ac.ir/article_15143_eb9d7e101d2c431cc0ac511cfa9cdb4f.pdf