بررسی متون ادبی
فریبا کاظمی سعید؛ ایوب کوشان؛ علی دهقان
چکیده
اصالت متن مبنای هر نوع نقد و ارزش‌یابی است و دست‌یابی یه یک تصحیح معتبر و انتقادی نیازمند جستجو در نسخ خطی و مقابلة آن‌ها به یکی از روش‌های علمی در تصحیح متون است. در پژوهش حاضر با معرفی دو نسخة کهن و معتبر کتاب لطیفة غیبی نوشتة ملامحمد دارابی، بسیاری از عبارات و کلمات غلط و یا مبهم به شیوة انتقادی بررسی شده‌است. این کتاب هرچند در ...
بیشتر
اصالت متن مبنای هر نوع نقد و ارزش‌یابی است و دست‌یابی یه یک تصحیح معتبر و انتقادی نیازمند جستجو در نسخ خطی و مقابلة آن‌ها به یکی از روش‌های علمی در تصحیح متون است. در پژوهش حاضر با معرفی دو نسخة کهن و معتبر کتاب لطیفة غیبی نوشتة ملامحمد دارابی، بسیاری از عبارات و کلمات غلط و یا مبهم به شیوة انتقادی بررسی شده‌است. این کتاب هرچند در سال 1385 تصحیح شده است لیکن مبنای کار بر همان چاپ افست سال 1319 شمسی، که در سال 1357 (با خوشنویسی) تجدید چاپ شده است، قرار گرفته است. با توجه به اشکالات عدیدة متن در سطوح مختلف (عبارات و کلمات و ... )، در پژوهش حاضر با توجه به دو نسخهای که در سال 1234 ق. و 1244 ق. کتابت شده است، بیش از 50 مورد از اغلاط کتاب مورد ارزیابی قرار گرفته است و صورت صحیح آن پیشنهاد داده شده‌است. نتایج نشان میدهد که بسیاری از لغات و عبارات که مربوط به استدلالات نویسنده است، به دلیل کتابت نادرست آن و یا غلطخوانی کاتب مغشوش و مبهم است. از میان نسخ، نسخ مقدم که در تاریخ 1234 قمری نگاشته شده است، صحیحتر از دیگر نسخ است. این نسخه بویژه در عبارات عربی و اعرابگذاری کلمات (فارسی و عربی)، دقت کافی به عمل آورده است.
ناهید عدلی؛ علی دهقان؛ رستم امانی
چکیده
مهم‌ترین ویژگی شعر فارسی در سبک هندی مضمون‌آفرینی است. در این شگرد، شاعر میان عناصر دور از هم و به ظاهر بی‌ارتباط، پیوند ایجاد می‌کند که از رهگذر شباهت‌ها، مجاورت‌ها و تضادها، مشارکت در کارکرد، مجانست و قراردادهای ادبی به دست می‌آید. صائب تبریزی مضامین تازه‌ای را با اصطلاحات خوشنویسی ساخته و این هنر او تاکنون بررسی نشده است. مقالة ...
بیشتر
مهم‌ترین ویژگی شعر فارسی در سبک هندی مضمون‌آفرینی است. در این شگرد، شاعر میان عناصر دور از هم و به ظاهر بی‌ارتباط، پیوند ایجاد می‌کند که از رهگذر شباهت‌ها، مجاورت‌ها و تضادها، مشارکت در کارکرد، مجانست و قراردادهای ادبی به دست می‌آید. صائب تبریزی مضامین تازه‌ای را با اصطلاحات خوشنویسی ساخته و این هنر او تاکنون بررسی نشده است. مقالة حاضر مضمون‌آفرینی با اصطلاحات خوشنویسی را در دیوان صائب تحلیل می‌کند. در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، پس از فراهم آوردن چارچوب نظری، مدل مفهومی تدوین یافت. سپس بر اساس آن، ابیات جلد نخست دیوان غزلیات صائب تحلیل شد. محققان در فرآیند بررسی معنی و درک حاصل از واژگان و تصاویر اشعار صائب به الگویی از مضمونسازی راه بردند که نشان میدهد چگونه صائب در بهکارگیری نام خطهای مختلف، ابزار، ژانرها، اصطلاحات اصول و قواعد خوشنویسی و آمیختن آن‌ها با عناصر صورخیال به مضمون‌آفرینی دست یافته است.
