TY - JOUR ID - 6440 TI - قرائت قافیه ای از شاهنامة‌ فردوسی JO - متن پژوهی ادبی JA - LTR LA - fa SN - 2251-7138 AU - ایزدی, اورنگ AD - هیئت علمی دانشگاه علامه Y1 - 2008 PY - 2008 VL - 11 IS - 34 SP - 34 EP - 46 KW - زبان‌شناسی تاریخی KW - شاهنامه KW - مادة مضارع مر KW - مردن قافیه KW - زبان‌های ایرانی DO - 10.22054/ltr.2008.6440 N2 - این مقاله بحثی است در زبان‌شناسی تاریخی دربارة شیوة قرائت ماده مضارع مر - به معنی مردن - در شاهنامه. نخست پنج مورد فراوانی این پدیدة زبانی در شاهنامه فراهم آمده است و سپس با توجه به شواهد دیگر در متون مشابه آن و گویش‌های زندة موجود، سه قرائت مُر، مِر و مَر به یاری قواعد قافیه به محک آزمون زده شده است و در نهایت سیر تحقیق، قرائت مَر را از حیث تاریخی پذیرفتنی‌تر مسائل قرائت‌های دیگر یافته است. UR - https://ltr.atu.ac.ir/article_6440.html L1 - https://ltr.atu.ac.ir/article_6440_381cb679cd723669996cdc5a9d3b5c55.pdf ER -