TY - JOUR ID - 6367 TI - مقایسه ی نظریه ی ولایت از دیدگاه شیخ محی الدین محمودی، شیخ محمود شبسثری، عطار نپشابوری و علامه طباطبایی JO - متن پژوهی ادبی JA - LTR LA - fa SN - 2251-7138 AU - کمالی بانیانی, محمدرضا AU - نیری, یوسف AD - هیئت علمی دانشگاه ایذه AD - هیئت علمی دانشگاه شیراز Y1 - 2006 PY - 2006 VL - 9 IS - 27 SP - 139 EP - 170 DO - 10.22054/ltr.2006.6367 N2 - محی الل ین عربی یکی از بزرگان محرفان اسلامی است که وی را پدر عرفان اسلامی نیز گفته اند. ه ژ در سال ٦٣٨ )_ .ق( وفات یافت و تقریبا همه عرفای بعد از وی از آثار او متاثر بوده اند . محی الدین مانند سایر عرفای سنی مذهب به فقه اهل سنت عمل می کرد ٠ است ولی مطالعه آثار وی بیانگر تفکر شیعی اوست. به طوریکه به امامت اهل بیت علیهم السلام به کرات در جای جای کتاب عظیم خودیعنی فتوحات مکیه اشاره کرده. است و نیز ذر فصوص الحکم و شجرهالکون در این زمینه اشاراتی دارد بدان که ولایت همان محیط عامه و دایر. کبری اسمت که خدا هر که را بخواهد انتخاب می کند که نبوت و رسالت از احکام ولایت اند. محی الدین در ادامه گفتار خود ٠ ولایت عظمی را متعلق به رسول اکرم ص( م‌یداند که وی قطب عالم امکان و قطب الاقطاب هستی است.از ید او قطب عالم هستی حقیقت محمدیه صلی اثه علیه و آله است که قبل از رسالت وی این قطبیت و حقیقت محمدی در انبیا قبلی تجلی کرد ه بوده است و بعد از زمان رسالت ختمیه به اقطاب است وی انتقال یافته است. UR - https://ltr.atu.ac.ir/article_6367.html L1 - https://ltr.atu.ac.ir/article_6367_3dd1cab285749d8338516192a4c47025.pdf ER -