%0 Journal Article %T دیو در شاهنامه %J متن پژوهی ادبی %I دانشگاه علامه طباطبائی %Z 2251-7138 %A برزگر, محمدرضا %D 2000 %\ 11/21/2000 %V 3 %N 13 %P 76-100 %! دیو در شاهنامه %R 10.22054/ltr.2000.6638 %X مقالة دیو در شاهنامه، برداشتی است از واژة دیو که پیش از اسلام در فرهنگ ایرانی رایج بود و پس از ورود اسلام به ایران مانند بسیاری از پدیده‌های دیگر تغییر کرد و جای خود را به «جن» داد. آنچه در این مقاله اهمیت دارد، طرح برخورد انسان با دیوان است. زیرا انها همواره عامل مخل زندگی آدمی و نافی ارزش‌های بشری به شمار آمده‌اند. فردوسی ضمن معرفی این موجودات و مختصات آنها مبارزة بی‌امان ایرانیان را با افکار و رفتار آنها متذکر می‌شود و می‌کوشد عرصه زندگی مردم ایران را از وجود چنین عوامل مخربی پاک گرداند. از این رو بحث در خور توجه است. کلید واژه: دیو: پیکار انسان با دیو، پیروزی های انسان در این پیکار، نمادین بودن یا جنبه سمبولیک (symbolic) داشتن این مفهوم، خلاصه کردن همه‌ کاستی‌ها و کژی‌ها در وجود این هیولای اسطوره‌ای. %U https://ltr.atu.ac.ir/article_6638_1c39b1564b763470b17d76dcd26d7ba1.pdf